Парваридам дар вуљудам тифлро чун љони худ,
Бо таппиши ќалби ў эњсос кардам они худ,
Нуњ мањи том парваридам мисли як лахти љигар,
Аз азоби худ нагуфтам, њељ аз афѓони худ.
Лањзаи тавлиди ту љонбозие буд бањри ман,
Гиряатро чун шунидам, шод аз мењмони худ.
Лучу урёну заъифу нотавонат дидаам,
То тавонмандат бубинам, даргузаштам з-они худ.
То ки гардї дастгиру модаратро пуштибон,
Нони худро шир карда, додам аз пистони худ.
Љисми нимљони туро бо љону дил парвардаам,
То ки рўзи пириям бинам туро дар бони худ.
Гоми аввал монданат бо дасти ман буд боњавас,
Бо умеде, ки дињиям чун асо дастони худ.
Аввалин њарфат нињодам дар забон бо шавќи дил,
То ки бо лафзи матинат њифз сози шони худ.
Тарбия аз бањри мењандўстї кардам туро,
Њифзи модар њам Ватан боистї армони худ.
Орзуњо монд дар дил, вой аз фарзанди бад,
Гашт хоин миллатамро, сўхт њам виљдони худ.
Эй фалак, гар зањматамро музд модар куштан аст?!
Рўзи мањшар дод хоњам сахт аз Яздони худ!
Дониёр Сангинї